Είχα την χαρά και την τιμή να βρεθώ καλεσμένη σε Δημοτικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης για να κάνω μία όμορφη συζήτηση με τα παιδιά της Α΄ και Β’ Τάξης.
Μιλήσαμε για τον σχολικό εκφοβισμό, την ενσυναίσθηση και την διαφορετικότητα.
Με χαροποίησε το γεγονός ότι τα παιδιά είχαν πολλές απορίες.
Ήθελαν να μάθουν καινούργια πράγματα και ενθουσιάστηκαν με τα παιχνίδια ρόλων.
Παρόλο την ηλικία τους έδειξαν την αρμόζουσα σοβαρότητα και προσοχή.
Απάντησαν και εκείνα σε ερωτήσεις, έμαθαν την μαγική-φράση κλειδί και έλαβαν το δίπλωμα του καλύτερου συμμάχου!!!
Όπως είπα και στα παιδιά, κάθε παιδί μέσα στη τάξη βρίσκεται μέσα στο ίδιο καράβι και έχει ένα κουπί στο χέρι του. Είναι απαραίτητο όλα τα παιδιά να κωπηλατούν ώστε με οδηγό την δασκάλα τους να μπορέσουν να φτάσουν στον προορισμό τους!!!
Κανένα παιδί δεν πρέπει να μένει πίσω, κανένα παιδί δεν πρέπει να μένει στο περιθώριο.
Όλα τα παιδιά είναι διαφορετικά αλλά όλα είναι ίσα!!!
Για να εξηγήσω την διαφορετικότητα με βοήθησε πολύ το παράδειγμα με τα αυγά.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα στον παρακάτω σύνδεσμο.
