Στις δυτικές χώρες η εφηβεία θεωρείται ως μια περίοδος κατακλυσμιαίων και δραστικών αλλαγών όπου παρατηρούνται έντονες εκρήξεις των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς. Οι έφηβοι για αυτό το λόγο είναι κάπως παρεξηγημένοι.
Η αναπτυξιακή περίοδος των εφήβων
Η εφηβεία είναι μια αναπτυξιακή περίοδος όπου έχει μελετηθεί πολύ από τους επιστήμονες για αυτό και έχει υποστηριχθεί ότι το να είναι κάποιος φυσιολογικός κατά την διάρκεια της εφηβικής ηλικίας δεν είναι φυσιολογικό.
Οι έφηβοι συχνά εκδηλώνουν έναν περίεργο συνδυασμό ωριμότητας και παιδικότητας κατά τη μετάβασή τους στην ενήλικη ζωή. Ο συνδυασμός αυτός είναι ταυτόχρονα παράξενος και αστείος αλλά εξυπηρετεί σημαντική αναπτυξιακή λειτουργία.
Από την μια πλευρά οι έφηβοι έχουν την δυνατότητα να πειραματιστούν με διάφορες μορφές ενήλικης συμπεριφοράς και να δουν τι τους ταιριάζει καλυτέρα , έχοντας πάντα την ασφάλεια των γονιών τους.
Από την άλλη πλευρά είναι σαφές ότι επιθυμούν να γίνουν ανεξάρτητοι και έμπειροι κάτι που δημιουργεί αναπόφευκτες πιέσεις και συγκρούσεις με το περιβάλλον τους.
Αναλογιστείτε πόσο ραγδαία αναπτύσσεται ένα βρέφος… Η εφηβεία ανήκει στην ίδια κατηγορία με την βρεφική καθώς ορίζεται ως χρονικό διάστημα εξαιρετικά ραγδαίας σωματικής μεταβολής.
Πως αντιλαμβάνονται οι έφηβοι τον εαυτό τους;
Οι έφηβοι παρατηρούν τον εαυτό τους και γοητεύονται με το είδωλό τους καθώς το σώμα τους μεταβάλλεται , την ίδια στιγμή που νιώθουν αμήχανοι και αβέβαιοι.
Στην πραγματικότητα, η προσπάθεια συμφιλίωσης των διαφορών μεταξύ του πραγματικού και του ιδανικού αποτελεί πολύ σημαντικό πρόβλημα για τους εφήβους.
Έχουν ακόμη να αντιμετωπίσουν την επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης, την ραγδαία ανάπτυξη των οργάνων αναπαραγωγής, την εμφάνιση των δευτερευόντων χαρακτηριστικών του φύλου (τριχοφυΐα, μεγέθυνση γεννητικών οργάνων κτλ.), τις ορμονικές μεταβολές (ήβη) αλλά και να ξεκινήσουν την σεξουαλική τους επανάσταση.
Αν τα σκεφτεί κάποιος λεπτομερώς όλα τα παραπάνω, θα διαπιστώσει ότι οι έφηβοι έχουν πολλά μέτωπα ανοιχτά.
Ο εγωκεντρισμός των εφήβων
Οι έφηβοι διακρίνονται επίσης από τον ιδιότυπο εγωκεντρισμό τους, καθώς γοητεύονται εντόνως από τον ίδιο τους τον εαυτό. Και το πιο παράδοξο πιστεύουν ότι και όλοι οι άλλοι γοητεύονται επίσης.
Νιώθουν ότι είναι τόσο ξεχωριστοί που αναπτύσσουν τον δικό τους προσωπικό μύθο όπου θεωρούν ότι τίποτα κακό δεν μπορεί να τους συμβεί και ότι θα ζήσουν για πάντα.
Συμπερασματικά, η εφηβεία πλαισιώνεται από νέες δυνατότητες της σκέψης που στρέφονται προς τα μέσα και οδηγούν σε εις βάθος διερεύνηση του εαυτού και ταυτόχρονα, προς τα έξω, προς έναν κόσμο που έχει γίνει ξαφνικά πολύ περίπλοκος.
Ευτυχώς, διαπολιτισμικές μελέτες καταδεικνύουν ότι οι περισσότεροι έφηβοι σε όλο τον κόσμο έχουν καλή σχέση με τους γονείς τους και εδώ πιστεύω είναι το κλειδί ώστε να περάσει επιτυχώς ένας έφηβος στην ενήλικη ζωή.
